Iwacu Burundi

IWACU  Maranvya Burundi

Opvang van thuisloze jongeren met een verstandelijke handicap

‘I Muhira Iwacu’  betekent “Chez nous à la maison”. Nadat ze enkele jaren in Senegal had gewerkt kwam Soeur Meena Amalajothi, een Indische Zuster van de ICM congregatie (Immaculati Cordis Mariae, ook bekend als de Zusters van De Jacht met hun missiehuis in Heverlee) terug naar Burundi en trof er verschillenden jongeren met een verstandelijke handicap op de straat aan. Het waren oud leerlingen uit het centrum Akamuri in Bujumbura waar Meena zelf verschillende jaren verantwoordelijke was geweest. Deze jongeren hadden in Akamuri hun opleiding doorlopen maar omdat ze  geen familie hadden, leefden ze op straat. Ze hadden een thuis nodig. Daarom startte Soeur Meena met ‘I Muhira Iwacu’  in samenwerking met Nouvelle Espérance, een project in Bujumbura van de Witte Paters onder leiding van  Père Ludwig Peschen

Nouvelle Espérance, een initiatief voor mensen met Aids had al het idee om een familie logement te creëren voor jongeren en volwassenen. Ze hadden hiervoor een stuk grond gekocht in Maramvya, 25 km ten noorden van Bujumbura, in een rurale omgeving. Er stond ook al een huis op gebouwd. Daar werden de eerste 15 jongeren met een verstandelijke handicap opgevangen. Men begon onmiddellijk met de bouw van een betere behuizing. De grond ligt in een moerassig gebied waar rijst geteeld wordt. Er werd dan ook een akker gekocht om met de jongeren aan rijstbouw te doen. Ondertussen kweekt men ook konijnen en onderhoudt men zelf de gebouwen en het terrein. Voor het werk dat in het centrum verricht wordt krijgen de bewoners een vorm van zakgeld.

In het begin is men gestart met drie  begeleiders. Momenteel wonen er twintig jongvolwassenen met  zes personen in de omkadering.  Tharcisse Bihumugani is de verantwoordelijke opvoeder ter plaatse.

Verantwoordelijke I Muhira Iwacu - België : Herman Wouters Pellenbergstraat 164  3010 Leuven  +32 473/531071  e-mail: hermanwouters1954@gmail.com              

“Zelf ben ik met de NGO Artsen zonder Vakantie een 20 tal keren als vrijwilliger voor 14 dagen naar het centrum Akamuri geweest om er mee te werken en vorming te geven. Daardoor heb ik ook de jongeren die nu in Maranvya wonen, zien opgroeien en voel ik me erg betrokken bij hun toekomst. Euro’s zijn in Burundi 20 maal meer waard dan bij ons. Een maandsalaris voor een opvoeder bedraagt 50 € en daarmee kan hij relatief vlot in zijn levensonderhoud voorzien. Een financiële bijdrage voor de werking is dus ook 20 maal meer waard.”  Herman Wouters